In 1926 werd de Rooms-Katholieke Esperanto-studieclub opgericht door de Rooms-Katholieke Militaire Vereniging in Bergen op Zoom, onder de naam “Nia Katolika Idealo” (NKI). In juli 1931 ontstond binnen de NKI het idee om een “Zamenhofmonument” te realiseren. Het ontwerp is van Mario Santuz, een “naald met wereldbol”.

Esperanto is bedoeld als nieuwe wereldtaal, ontwikkeld door de visionaire en idealistische Poolse oogarts, Ludwik Lejzer Zamenhof. Zijn doel was om een taal te creëren die wereldwijd als tweede taal kon dienen, waardoor communicatie tussen mensen van verschillende moedertalen zou worden vergemakkelijkt en internationale vrede en begrip zouden worden bevorderd. Zamenhof geloofde sterk dat een gemeenschappelijke taalbarrière een belangrijke oorzaak was van conflicten en misverstanden tussen naties.

Bij de feestelijke onthulling van het monument ter ere van Zamenhof was zijn dochter, Lidia Zamenhof, aanwezig. Lidia speelde een belangrijke rol in de bevordering en verspreiding van Esperanto over de hele wereld. Ze was zelf een taalgeleerde en stond zowel bekend om haar vaardigheden als om haar passie voor het idee dat haar vader had neergelegd. Ze benadrukte hoe de taal niet alleen een hulpmiddel voor communicatie is, maar ook een symbool van eenheid, hoop en een gezamenlijke toekomst.

Het monument zelf is een kunstwerk dat de essentie van Esperanto symboliseert: een wereld die ondanks haar verscheidenheid verenigd is. Een mengeling van cultuur en taal wordt subtiel verweven in het ontwerp.

Meer informatie over dit beeld en de andere beelden in onze stad vind je bij KidOR, Stichting Kunst in de Openbare Ruimte.